Στο Γκαβάνι (Αύγουστος 2019)
Γιαγιά Βασιλική πάντα μίλαγες με θαυμασμό για το Γκαβάνι, θυμόσουν τις φορές που ανέβαινες μικρό κορίτσι μέχρι εκεί για να φέρεις χιόνι, άραγε περπάτησες ποτέ έτσι για την βόλτα, για την αναψυχή ή πάντα έπρεπε να υπάρχει λόγος, να υπάρχει δουλειά να γίνει;
Η αγαπητή μας φίλη, φιλόλογος και συγγραφέας Μαρία Ταμπακιώτη μας έλεγε λίγες μέρες πριν, ότι κατά την δεκαετία του '60, ανεβαίνανε γυναικοπαρέες κάθε 1η Αυγούστου, είχε καθιερωθεί σαν μια όμορφη εκδρομή.
Φτάσαμε
με τα αυτοκίνητα μέχρι τους Αγίους Αποστόλους κι από κει περπατήσαμε
για λίγο πάνω στον χωματόδρομο που οδηγεί στην Ρέντα. Στη θέση
Αγρογιαννίτσι αφήσαμε τον δρόμο και μπήκαμε σε φαρδύ μονοπάτι, παλιά
διάνοιξη για υλοτόμηση, το οποίο σύντομα μας οδήγησε στο σκιερό Γκαβάνι
και στην ποταμιά.
Το μέρος λέγεται Γκαβάνι, δηλαδή γκαβό, τόπος που δεν τον βλέπει ο ήλιος, γιατί κράταγε χιόνι - χρήσιμο για διάφορες περιστάσεις - όλο το καλοκαίρι, εκείνα τα χρόνια λοιπόν αντί να ανοίξουν την κατάψυξη, πετάγονταν μέχρι το Γκαβάνι .
Ήμασταν εννιά, εγώ κι ο Γιάννης, ο Θανάσης Μουστάκας, ο Αλέκος Λεπενιώτης, η Ελένη Ράπτη με τον Αλέξη και τα δυο τους παιδιά και η Λένα Δήμα.
Και φυσικά η Άλμπα & ο Σάλβο.
Βρήκαμε και ένα αστραπόβολο, δηλαδή σημείο στο οποίο έχει πέσει κεραυνός και έχει κάψει τις πέτρες, με αποτέλεσμα ενώ είναι άσπρες, να έχουν κοκκινίσει από πάνω λόγω της θερμότητας που αναπτύχθηκε. Σε αυτές τις πέτρες τις καψαλισμένες, κάτσαμε να κολατσίσουμε και να χαρούμε το μέρος.
Εύκολη διαδρομή, μια - δυο πινακίδες να τοποθετηθούν και το σκοτεινό Γκαβάνι θα το περπατήσουν πολλοί κι ας μην φέρουν πίσω χιόνι.
Η διαδρομή στο Wikiloc.