Giurgia and the Greek vlachs - Fountains - by Mavrommati Vaso

Καπέσοβο - Βραδέτο (Αύγουστος 2014)

Ξεκινούμε από Τζούρτζια και μέσω του Ανηλίου - Ιωαννίνων έχουμε προορισμό το κεντρικό Ζαγόρι και συγκεκριμένα το όμορφο Καπέσοβο. Διάρκεια διαδρομής περίπου 3 ώρες. Σκοπός μας να περπατήσουμε στη διάσημη σκάλα Βραδέτου, ίσως το πιο καλοσυντηρημένο καλντερίμι της Ηπείρου που ένωνε το Βραδέτο με το Καπέσοβο μέχρι το 1970 όταν ανοίχτηκε ο σημερινός δρόμος, μετά από πιέσεις κάποιου υψηλά βαθμοφόρου για την εποχή εκείνη στρατιωτικού, με καταγωγή από το Βραδέτο.


Αφήνοντας πίσω τον Ασπροπόταμο.


Ένα όμορφο ζευγάρι.


Μπαίνοντας στα Ζαγοροχώρια επιβάλλεται μια στάση στο γεφύρι του Νούτσου ή Κοκκόρου που γεφυρώνει τον Βίκο από το 1750. Θεμελιωμένο σε κομβικό σημείο για την επικοινωνία του κεντρικού Ζαγορίου με τα Γιάννενα.


Το Καπέσοβο με την μοναδική ηπειρώτικη αρχιτεκτονική είχε κατοίκους πλούσιους και πολυταξιδεμένους. Εμπόρους με αρχαία μικρά ονόματα όπως Πλάτωνας, Κλέαρχος, Θουκυδίδης, τα οποία δίνονταν λόγω της αγάπης τους προς την κλασική παιδεία αλλά και του έντονου αισθήματος ελληνικότητας που ένιωθαν.


Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, του 1793, με μοναδικές τοιχογραφίες στο εσωτερικό της φτιαγμένες από τους περίφημους Καπεσοβίτες ζωγράφους και με σαφείς δυτικές επιρροές.


Ορέ στο Κάιρο ν’ αρρώστησα
στα Γιάννενα θα γειανω.

Στην άκρη στο Καπέσοβο
θα πέσω να πεθάνω. 

Όλγα ζάχαρη Όλγα μέλι
Όλγα ζαχαροθρεμένη. 

Ορέ Καπέσοβο Καπέσοβο
που `χεις το Κρυονέρι
Έχεις κορίτσια όμορφα
που είναι γλυκά σαν μέλι..
...


H «Στέρνα» ένα κουκλίστικο μαγαζάκι στην πλατεία του χωριού εκεί που παλιά ήταν το στέγαστρο μιας στέρνας του 1848.


Λίγο έξω από το Καπέσοβο ξεκινά το μονοπάτι για τη Σκάλα Βραδέτου η οποία διακρίνεται στο απέναντι βουνό.


Η πεζοπορία από το ένα χωριό στο άλλο μέσω της Σκάλας διαρκεί μία ώρα και ένα τέταρτο.


 Πρόκειται για μια περίτεχνη πέτρινη κατασκευή με μήκος 1.500μ, υψομετρική διαφορά 250μ, περίπου 1.200 σκαλοπάτια και 2 πέτρινα γεφυράκια το "Πέρα" και το "Δώθε". Στην άκρη, υπάρχει στηθαίο 50 πόντων ντυμένο αρμονικά με τριγωνικές πέτρες.


Σε σημεία δύσκολα χτίστηκαν τοιχεία αντιστήριξης του καλντεριμιού ύψους αρκετών μέτρων.


Η πινακίδα μας προτρέπει να θαυμάσουμε την τέχνη των μαστόρων.


Tο εκπληκτικό πέτρινο καλντερίμι εκμεταλλεύεται κάθε πτυχή του βραχώδους εδάφους και με διαδοχικά «πέταλα» αναρριχάται πάνω από τον γκρεμό, απορροφώντας με διαδοχικούς ελιγμούς το ύψος. Οι μάστορες ήταν πιθανότατα από την περιοχή της Κόνιτσας. Ηταν τόσο καλοί ώστε έφτιαξαν το καλντερίμι πλατύ σχεδόν δύο μέτρα, σπάζοντας πολλές φορές τον βράχο με μπαρούτι και δημιουργώντας τρεις λωρίδες κυκλοφορίας: μία για τα ζώα και δύο για τους ανθρώπους. Ο θρύλος λέει ότι για να την τελειώσουν οι μαστόροι κατανάλωσαν 40 φορτώματα αλάτι.


Η ζέστη αφόρητη, σημεία με σκιά ελάχιστα, το νερό καταναλώθηκε, βλέπουμε το εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου με μεγάλη χαρά μια και σηματοδοτεί την άφιξή μας στο Βραδέτο.


Το Βραδέτο ονομάζεται και "μπαλκόνι του Ζαγορίου" αφού είναι χτισμένο στα 1.340μ. υψόμετρο. Είναι ένα ήσυχο και όμορφο χωριουδάκι Σαρακατσάνων με θαυμάσια αρχιτεκτονική. Στην μικρή πλατεία όλα είναι περιποιημένα, ακόμα και η κάσα με τα πολεμοφόδια έχει έξυπνα μετατραπεί σε γλάστα.


Η κεντρική εκκλησία του Βραδέτου «Η γέννηση της Θεοτόκου» χτισμένη πριν από 2+ αιώνες.


Άλλο ένα όμορφο κτίριο που φιλοξενεί μια έκθεση φωτογραφίας.


Συνεχίζουμε την πεζοπορία για άλλα 40 λεπτά, μια και φτάσαμε μέχρι εδώ πρέπει οπωσδήποτε να δούμε την Μπελόη, μια τοποθεσία θέας στην άκρη της χαράδρας του Βίκου (η ονομασία πιθανά προέρχεται από σλάβικη λέξη που σημαίνει καλή θέα ή και μπαλκόνι).


Το μεγαλείο του Βίκου απλώνεται μπροστά μας. Υποκλινόμαστε!


Και στέλνοντας ένα τελευταίο χαιρετισμό στα τρανά βουνά και στα τρανά φαράγγια παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Σύνολο εκδρομής 12 ώρες, 6 ώρες οδήγηση και περίπου 4 ώρες πεζοπορία. Χορτάτοι από την ευχάριστη κούραση του περιπατητή, κάνουμε μια τελευταία στάση για καφέ και γιαούρτι με γλυκό του κουταλιού στην όμορφη "Στέρνα". Ανανεώνουμε το ραντεβού μας με τα πανέμορφα Ζαγόρια για το 2015.