22 ώρες (29- 30 Οκτωβρίου 2010)
Στα ψηλά βουνά για 22 ώρες, χρώματα πράσινα - κίτρινα - καφέ, παντού
χρυσάφι, τα ποτάμια φουσκωμένα, τα σύννεφα χαμηλά, τα πρώτα χιόνια
στις κορυφές.
Ξεκινούμε πρωί Παρασκευής με καταρρακτώδη βροχή, από την Πύλη η Πίνδος προμηνύεται κρύα, ακόμα και από την Ασφάκα τα βουνά κρύβονται μέσα στα σύννεφα,
όμως μας περιμένει ένα δώρο, σε λίγο βλέπουμε το Ομ κάτω από έναν λαμπερό ουρανό.
Φτάνουμε στην Τζούρτζια στις 13.00, φρεσκοβρεγμένη η γη, η Κουρούνα στα καφετιά,
οι καρυδιές έχουν ρίξει τα φύλλα τους και με τα γυμνά κλαδιά τους φτιάχνουν συνθέσεις,
η πλατεία στρωμένη με τα φύλλα του πλάτανου,
το ποτάμι φουσκωμένο δικαιολογεί το όνομά του με τα κάτασπρα νερά,
τα πλατάνια για τον Προφήτη των βουνών έχουν φορέσει τα φθινοπωρινά τους.
Μια βόλτα μέχρι τον Αλέκο, το ποτάμι βέβαια δεν προσφέρεται για κολύμπι,
το περπάτημα πάνω στα πλατανόφυλλα απολαυστικό,
η βρύση που το καλοκαίρι έχανε το νερό τριγύρω, ξαναθέριεψε,
ο ήλιος πέφτει σιγά-σιγά, το σπιτι θα έχει ζεσταθεί, ώρα να μαζευτούμε.
Το πρωί του Σαββάτου ξυπνάμε με την πρωινή ομίχλη να κρύβει τον ήλιο,
η Κουρούνα να κάνει τα δικά της,
να μας αποκαλύπτεται αργά σαν σκηνή ταινίας,
μόνο που εδώ η φύση αντιγράφει τον σκηνοθέτη!
Η σκεπή της εκκλησιάς μας ένα με τον τόπο και την εποχή,
πλησιάζει 11.00, πρέπει να ξεκινήσουμε για πίσω,
η επιστροφή διαρκεί πάντα περισσότερο και ειδικά σήμερα που όλα είναι τόσο όμορφα,
σε κάθε στροφή κρύβεται και ένας πίνακας ζωγραφικής.
Μετά το Στεφάνι αποχαιρετούμε τις κορυφές και τα πρώτα χιόνια του χειμώνα,
τα δάση της οξιάς, του έλατου, του κέδρου θυμίζουν ανατολίτικα χαλιά,
στην Κιάτρα Μπρόστα βλέπουμε τα σύννεφα χαμηλά και στο βάθος χιονισμένο τον Όλυμπο,
λίγο πριν τη βρύση του Σιδήρου το φθινόπωρο στην κορύφωσή του,
μια τελευταία στάση θα την κάνουμε,
τα παγκάκια περιμένουν τους διψασμένους πεζοπόρους,
και λίγο πριν βάλουμε τη μηχανή στη θήκη της, να και κάτι όμορφα μανιτάρια.
Η επιστροφή ξεκινά από εδώ!