Η ώρα για τα χειμαδιά έφτασε (Οκτώβρης 2010)
Οκτώβρης και το φθινόπωρο στα βουνά ήρθε έτσι όπως πρέπει με κρύο και βροχές, ώρα για τα κοπάδια να κατέβουν στα χειμαδιά, άλλος ένας κύκλος της μετακινούμενης κτηνοτροφίας ολοκληρώνεται. Πριν από σαράντα - πενήντα χρόνια με τα μουλάρια, τις διανυκτερεύσεις στην ύπαιθρο και στα χάνια η επιστροφή κρατούσε μέρες, ταξίδι ολόκληρο, κουραστικό και ίσως επικίνδυνο για ανθρώπους και ζώα, τώρα μέσα σε τρεις - τέσσερις ώρες η μεταφορά έχει ολοκληρωθεί.
Στις φωτογραφίες που μας παραχώρησε ο Αθανάσιος Πλατής βλέπετε τα κοπάδια των Βαγγέλη Αθ. Πλατή και Δημήτρη Ευαγγ. Κούτσια να ετοιμάζονται για τον κάμπο. Άραγε για πόσο ακόμα; Σε λίγα χρόνια που θα σταματήσουν και αυτοί, η κτηνοτροφία θα εκλείψει παντελώς από τα βουνά μας, όπως λέει και το τραγούδι "τα γρέκια θα χορταριάσουν", στα μονοπάτια και στα λιβάδια θα θεριέψει το χόρτο, θα λείψει από το χώμα η κοπριά, θα σπάσει μια αλυσίδα που κράτησε από τότε που ο πρώτος βλάχος τσοπάνης πάτησε το πόδι του στην Πλάκα, στο Στουρνάρι.
Πριν από τρία καλοκαίρια 'έφυγε' ο Σωτήρης Μουστάκας (ο Μάστορας) που ανέβαζε τα γίδια του στην Κουρούνα, μέχρι τότε ότι και να έκανε ο καθένας μας το βραδάκι την ώρα που κατέβαιναν τα ζώα με σφυρίγματα, κουδουνίσματα και πέτρες να κατρακυλούν σταματούσε για λίγο και αγνάντευε.
Δυστυχώς, για να επανέλθουμε στη δύσκολη επικαιρότητα, θα πούμε ότι κονδύλια σπαταλήθηκαν, ευκαιρίες χάθηκαν, υποδομές δεν υλοποιήθηκαν. Δεν έγινε τίποτα για να κρατηθούν οι νέοι επάνω στα βουνά, να δουλέψουν για να έχουν ένα κέρδος χωρίς εκπτώσεις στις συνθήκες διαβίωσής τους.
