Giurgia and the Greek vlachs - Fountains - by Mavrommati Vaso

Φωτογραφίζοντας πλατάνια (Ιούλιος 2010, αναθ. Οκτώβρης 2010)

Δέντρα τόσο συνηθισμένα, τόσο κοντά μας κι όμως ξεχωριστά. Τα συναντάμε στις πλατείες των χωριών μας ευθυτενή, γιγαντωμένα, στον ίσκιο τους απολαμβάνουμε τον πρωινό καφέ, τα βρίσκουμε δίπλα σε ξωκλήσια και πηγές, τα βλέπουμε σε συστάδες ατέλειωτες κατά μήκος των ποταμών, από μακριά μοιάζουν όλα ίδια κι όμως περπατώντας ανάμεσά τους και παρατηρώντας τα, βλέπουμε πόσο μοναδικά είναι.

Πλατάνια που μοιάζουν με γλυπτά, οι κορμοί τους παίρνουν σχήματα αλλοπρόσαλλα, οι ρίζες τους ζυμωμένες με τις πέτρες και τα ξύλα που κατεβάζουν οι ποταμοί τον χειμώνα, τα κλαδιά τους σφιχταγκαλιασμένα σαν σε μια προσπάθεια να κρατηθούν και να επιβιώσουν.







Πλατάνια αιωνόβια με ρωμαλέους κορμούς, κλαδιά που εκτείνονται σε μήκη απίστευτα, τα κοιτούμε κι αναρωτιόμαστε πόσους χειμώνες έζησαν, θυμίζουν ανθρώπους όμορφα γερασμένους.

    

Πλατάνια με κουφάλες μεγάλες που ίσως κάποτε προστάτεψαν έναν πεζοπόρο, ένα βοσκό από ξαφνική θύελλα, κοιτώντας τα απορούμε πώς βρίσκουν τους χυμούς της γης.

Πλατανάκια νεαρά άμυαλα και πεισμωμένα για ζωή ριζώνουν σε βράχια.

Πλατάνια φθινοπωρινά με χρώμα χρυσαφί, με τα φύλλα τους να φτιάχνουν το πιο ακριβό ανατολίτικο χαλί.

Και για κλείσιμο ένας αγαπημένος φίλος - μακριά από τον Ασπροπόταμο, που περιμένει να ακούσει τις κρυφές ευχές και να ανταποδώσει γαλήνη.